Memduh Bayraktaroğlu’nun YouTube’da yayımladığı “Büyük Uzlaşma ve Yolun Sonu” başlıklı konuşması, Türkiye siyasetinde çarpıcı bir analiz sunuyor. Bayraktaroğlu, uzlaşma temasını sadece bir barış veya birlik çağrısı olarak değil; derin bir siyasi dönüşüm ve aynı zamanda potansiyel bir kriz sinyali olarak değerlendiriyor. Konuşmasının temelini, bugün siyaset sahnesinde yükselen birliktelik söylemlerinin ardında yatan gerçek dinamikleri sorgulaması oluşturuyor.
Bayraktaroğlu, izleyicilere hitap ederken siyaseti bir tür hesaplaşma sanatı olarak tanımlıyor ve şöyle diyor: “Siyaset bazen ‘kavga sanatı’ gibidir.” Bu benzetme, uzlaşma vaadinin sadece görüntüdeki sakinliği ifade ettiğini, gerçekte halen güçlü bir rekabet ve güç mücadelesinin sürdüğünü savunuyor. Ona göre, uzlaşma söylemleri yüzeydeki birlik görüntüsünü yaratabilir ama altında ciddi maliyetler ve tahammül sınırları yatıyor.
Konuşmasının ortasında Bayraktaroğlu, toplumsal kırılmalar ve travma olasılığına dikkat çekiyor. “Bir travmanın, bir kırılmanın, bir ‘yıkılışın’ içinden geçiyoruz” sözleriyle, bugünkü siyasetin bir kopuş ya da yeniden yapılanma sürecinde olabileceğini vurguluyor. Bu ifade, sadece kişisel değil kolektif bir tehlikeyi işaret ediyor: Geçmişin yaraları tamamen kapanmamış, aksine yeniden gündeme gelme potansiyeli taşıyor.
Uzlaşmanın sürdürülebilir olup olmayacağı ise konuşmanın en kritik sorusu. Bayraktaroğlu, uzlaşma tekliflerinin elit düzeyde kalırsa ve toplumun tabanına inmediği sürece gerçek bir dönüşüme yol açmayacağını belirtiyor. Ona göre, yüzeysel birliktelikler yeni kırılmalar doğurabilir; çünkü ekonomik beklentiler, kültürel farklılıklar ve siyasal talepler doğru şekilde ele alınmadığında, bu tür uzlaşılar uzun vadeli olmuyor.
Geleceğe dair öngörülerinde Bayraktaroğlu, varsayımsal senaryolara yönelebiliyor. Uzlaşma süreci başarısız olursa, siyasette daha sert çatışmaların kapıda olduğunu iddia ediyor. Ekonomik güvensizlik, kurumlara olan güvenin sarsılması ve toplumsal beklentilerin karşılanmaması durumunda, siyasal aktörler için tablo çok daha riskli hale gelebilir.
Konuşmanın sosyal medya yankıları da söylentisiyle paralel ilerliyor. Bayraktaroğlu’nun sözleri, farklı siyasi kamplarda alıntı yapılarak paylaşılıyor ve uzlaşma kavramı yeniden tartışmaya açılıyor. Bu durum, konuşmanın geniş kitleler tarafından sadece izlenmeyip aynı zamanda yorumlandığının ve tartışıldığının göstergesi.
Sonuç olarak Bayraktaroğlu, izleyiciyi pasif bir dinleyici konumundan çıkararak aktif düşünmeye davet ediyor. Ona göre uzlaşma masasında sadece liderlerin değil, toplumun tüm kesimlerinin gerçek beklentileri ve talepleri yer almalı. Aksi hâlde, uzlaşmanın bedeli çok ağır olabilir ve “yolun sonu” uyarısı bir öngörü olmaktan çıkıp bir uyarıya dönüşebilir.
