Siyasi arenada her ihbar, her uyarı, bazen bir domino taşını andırır; bir paylaşım, yılların birikmiş sorunlarını gün yüzüne çıkarabilir ve kamu kaynaklarını koruma mücadelesini yeniden ateşleyebilir. Özellikle ulaşım gibi stratejik sektörlerde, tender süreçleri hep hassas bir denge üzerine kurulur; çünkü buradaki her adım, sadece parayı değil, ülkenin altyapı geleceğini de etkiler. Son dönemde, enflasyon baskısı altında sıkışan bütçeler, bu tür iddiaları daha da kritik hale getiriyor. Peki, bir milletvekilinin sosyal medyadaki çıkışı, nasıl olur da dev bir planı çökertir ve toplumun güvenini sarsar? Bu tür gelişmeler, hepimizi düşündürür: Kamu ihalelerindeki şeffaflık neden bu kadar kırılgan ve muhalefetin rolü, bu dengeleri nasıl değiştiriyor?
Olayın kökeni, Türkiye'nin demiryolu altyapısını güçlendirme çabalarına uzanıyor; Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı'na bağlı TÜRASAŞ'ın (Türkiye Raylı Sistem Araçları Sanayi A.Ş.) düzenlediği bir ihale, sessizce gündeme oturdu. Bu ihale, "Dizel-Elektrik CoCo Lokomotiv Bogie Zinciri" tedariki için açılmıştı ve başlangıçta rutin bir süreç gibi görünüyordu. Ancak arka planda dönen iddialar, bu rutini bir anda skandala dönüştürdü; bürokratik çevrelerdeki manipülasyon söylentileri, sosyal medyada fısıldanmaya başladı. İhale şartnamesinin, belirli bir şirketi kayıracak şekilde hazırlandığına dair kulis bilgileri, muhalefet kulislerini hareketlendirdi ve bir vekilin radarına takıldı. Bu durum, sadece bir ihale değil, kamu kaynaklarının yurtdışına akıtılma riskini taşıyan bir zincirleme etkiyi işaret ediyordu.
4 Aralık 2025 Çarşamba günü, saatler ilerledikçe, ihale süreci kritik bir viraja girdi. CHP Genel Başkan Yardımcısı Deniz Yavuzyılmaz, sosyal medya hesabından çarpıcı bir paylaşım yaparak, durumu "ihbar" olarak nitelendirdi ve şartnamedeki usulsüzlükleri ifşa etti. Yavuzyılmaz'ın paylaşımı, ihalenin teknik özelliklerinin tek bir firmaya "adrese teslim" yapıldığını vurguluyordu; bu, rekabeti ortadan kaldıran bir tasarımdı ve potansiyel olarak, beş yıl boyunca kamu fonlarının kabuk şirketler üzerinden yurtdışına sızdırılmasına kapı aralıyordu. Paylaşım, hızla yayıldı ve ihaleye katılması beklenen "yandaş şirketler" arasında panik yarattı; zira ifşa, olası katılımcıları caydıracak kadar net ve suçlayıcıydı. Bu hamle, CHP'nin uzun süredir sürdürdüğü şeffaflık mücadelesinin bir parçası olarak görüldü ve siyasi rakipler arasında gerilimi tırmandırdı.
Ertesi gün, yani 5 Aralık 2025 Perşembe sabahı, ihale sonuçları resmi olarak açıklandı ve tam bir sessizlik hakimdi: Hiçbir firma teklif vermemişti. Bu beklenmedik durum, Yavuzyılmaz'ı zafer ilan etmeye itti; vekil, saat 00:59'da güncellenen bir duyuruyla, "Başardık" diyerek kamuoyuna seslendi. Açıklamasında, "Bugün, AKP bürokratları tarafından planlanan dev bir yolsuzluğu engelledik... Beş yıl boyunca kamu kaynaklarından 600 milyon avro'nun kabuk şirketler aracılığıyla yurtdışına akıtılmasına yönelik ihanet önlendi" diye vurguladı. Bu rakam, ihalenin ölçeğini gözler önüne seriyordu; zira 600 milyon avro, sadece bir tender değil, demiryolu modernizasyonunun büyük bir parçasını kapsıyordu ve bu kayıp, vergi mükelleflerinin cebinden çıkacaktı. Yavuzyılmaz, ifşanın doğrudan etkisini şu sözlerle özetledi: "Şartname tek bir şirkete işaret edecek şekilde hazırlanmıştı ve biz o şirketi ifşa ettiğimiz için bugün ihaleye kimse katılmadı."
Bu başarı, sadece sayısal bir zafer değil, prosedürel bir darbe olarak nitelendirildi; ihalenin iptal edilmesi, TÜRASAŞ'ın acil revizyon yapmasını zorunlu kılıyordu. Yavuzyılmaz, Ulaştırma ve Altyapı Bakanı Abdülkadir Uraloğlu'na doğrudan seslenerek, teknik şartnamenin adil hale getirilmesini talep etti: "Yerli firmalar, örneğin ASELSAN gibi kurumlar da ihaleye girebilsin; her sistem yerli şirketlerle yapılsın." Vekil, sürecin henüz bitmediğini belirterek, "İşimiz bitmedi... Doğru, düzgün, dürüst bir ihale yapın" çağrısında bulundu. Bu talepler, ihalenin yeniden açılması için bir yol haritası çiziyordu; zira mevcut şartname, rekabeti engelleyerek, kamu zararını garantiliyordu. CHP cephesi, bu olayı bir "vatandaş kazancı" olarak framedi ve benzer ihalelerde denetim mekanizmalarının güçlendirilmesini savundu.
İddiaların arka planı, AKP bürokratlarının rolüne odaklanıyor; Yavuzyılmaz, manipülasyonun bakanlık içinden geldiğini ima ederek, soruşturma çağrısı yaptı. Tender'ın amacı, lokomotif bogie zincirlerinin tedarikiydi; bu parça, demiryolu araçlarının temel bileşenlerinden biri ve yerli üretim teşviki kapsamında kritik öneme sahipti. Ancak şartnamedeki "özel teknik özellikler", uluslararası standartların ötesinde detaylar içeriyordu ve sadece belirli bir yabancı bağlantılı firmanın uyum sağlayabileceği şekilde tasarlanmıştı. Bu durum, kabuk şirketler üzerinden fonların yurtdışına transferini kolaylaştıracaktı; beş yıllık süreçte, taksitli ödemelerle 600 milyon avro'nun erimesi söz konusuydu. CHP'nin ifşası, bu zinciri kırdı ve ihalenin boş kalması, olası bir yolsuzluk davasının önünü açtı. Uzmanlar, bu tür "adrese teslim" ihalelerin, kamu ihale kanununa aykırı olduğunu belirterek, Sayıştay denetimlerini hatırlattı.
Siyasi yankılar, duyurunun hemen ardından başladı; muhalefet kanatlarında alkışlar yükselirken, iktidar kulislerinde sessizlik hakimdi. Yavuzyılmaz'ın "başardık" ifadesi, CHP'nin sosyal medya stratejisinin başarısını simgeliyordu; paylaşım, binlerce etkileşim aldı ve #YolsuzlukEngellendi etiketiyle kampanyalaştı. Bu olay, daha geniş bir bağlamda, ulaşım projelerindeki şeffaflık tartışmalarını alevlendirdi; örneğin, yüksek hızlı tren ihaleleri veya metro projelerinde benzer iddialar gündeme gelmişti. Vekil, yerli sanayiyi koruma vurgusu yaparak, ASELSAN gibi kurumların önünü açmayı savundu; bu, milliyetçi bir ton taşıyor ve CHP'nin ekonomi politikalarına yeni bir boyut katıyordu. Bakan Uraloğlu'nun yanıtı henüz gelmedi, ancak ihalenin revizyonu, siyasi bir test olacak.
Ekonomik boyutları da göz ardı edilemez; 600 milyon avro, demiryolu altyapısına ayrılan bütçenin önemli bir dilimini oluşturuyordu ve bu tasarruf, alternatif yatırımlara kaynak yaratabilirdi. Kabuk şirketler ağı, tipik bir offshore modeliydi; fonlar, Avrupa merkezli aracı firmalara aktarılacak, oradan da kaybolacaktı. CHP'nin müdahalesi, bu akışı kesti ve kamu zararı önledi; ancak vekil, "Bu sadece bir ihbar, daha fazlası var" diyerek, benzer süreçleri işaret etti. Bu uyarı, denetim kurumlarını harekete geçirebilir ve TBMM'de soru önergelerine yol açabilir. Yerli firmaların katılımı, istihdam ve teknoloji transferini artırırdı; Yavuzyılmaz'ın önerisi, bu fırsatı kaçırmamak için bir çağrı niteliğindeydi.
Olayın prosedürel adımları, CHP'nin hızlı hareketini ortaya koyuyor; sosyal medya ifşası, ihale komisyonunu etkiledi ve katılımı sıfırladı. TÜRASAŞ, şartnameyi gözden geçirmek zorunda kalacak; yeni ihale, rekabetçi unsurlarla açılırsa, maliyetler düşebilir ve verimlilik artar. Bu süreç, kamu ihale mevzuatının test edildiği bir vaka; zira "adrese teslim" tasarımlar, sıkça eleştirilen bir uygulama. Yavuzyılmaz, takipçilerini "Gözümüz üzerinizde" diye motive etti ve parti içinden destek mesajları yağdı. Bu zafer, CHP'nin 2025 sonundaki ivmesini güçlendirebilir ve yerel seçimlere dair tartışmaları şekillendirebilir.
Sonuç olarak, Deniz Yavuzyılmaz'ın 5 Aralık 2025'teki duyurusu, 600 milyon avro'luk bir yolsuzluk şebekesini çökertti ve kamu kaynaklarının korunmasında muhalefetin gücünü gösterdi. AKP bürokratlarına yönelik iddialar, tender süreçlerini yeniden sorgulatırken, Uraloğlu'na yapılan çağrılar, şeffaflık için bir umut ışığı. Bu olay, sadece bir ihale iptali değil; dürüst yönetim talebinin simgesi. Gelecek adımlar, revizyonla şekillenecek – umarız, bu başarı, benzer ihbarlara kapı aralar ve kamu vicdanını rahatlatır.
