Türkiye, terörün gölgesinden kurtulma umuduyla atılan adımların altında yatan karmaşık dinamiklerle boğuşurken, siyasi arenada sert rüzgarlar esmeye başladı. Günümüzde terör örgütü PKK'nın elebaşı Abdullah Öcalan etrafında dönen tartışmalar, sadece bir liderin kaderini değil, ulusun birliğini ve geleceğini sorgulatıyor. Peki, bu süreçler gerçekten barışa mı hizmet ediyor, yoksa daha derin hesapların mı parçası? Siyasi figürlerin son çıkışları, milletin vicdanını harekete geçirirken, merakla beklenen detaylar yavaş yavaş gün yüzüne çıkıyor.
İYİ Parti'nin deneyimli lideri, yakın tarihli bir televizyon programında, bu hassas konuya dair net bir duruş sergiledi. Konuşmasında, Öcalan'a yönelik olası özgürlük adımlarını doğrudan "Türkiye'ye ihanet" olarak nitelendiren isim, sürecin kökenlerini ve potansiyel tehlikelerini adım adım irdeledi. Hatırlanacağı üzere, TBMM'nin açılış törenleri sonrası başlayan ve bir siyasi partinin üst düzey yetkililerinin devlet protokolüyle yakın temas kurmasıyla ivme kazanan bu akış, kısa sürede Öcalan'ın meclis kürsüsüne davet edilmesiyle doruğa ulaştı. Ancak, bu davet gerçekleşmeyince, alternatif yollar devreye girdi: Özel bir komisyonun kurulması ve bu komisyonun İmralı'ya heyet göndererek, terör örgütünün lideriyle yüz yüze görüşmeler yapması gibi adımlar atıldı.
Bu komisyonun meşruiyeti ise baştan beri tartışma konusu. Lider, komisyonun yasal dayanağının olmadığını vurgulayarak, onu "korsan bir yapı" olarak tanımladı ve TBMM'yi suça bulaştırma riski taşıdığını belirtti. Sürecin, terör örgütünün kendini feshetmesi sonrası "umut hakkı" gibi hukuki araçlarla Öcalan ve örgüt üyelerinin siyasi arenaya dönmesinin önünü açmayı hedeflediğini ifade etti. Üstelik, bu adımların arkasında, milletin sayısal çoğunluğa dayalı kararlara rağmen, Büyük Türk Milleti'nin iradesini hiçe sayan bir kurgu olduğunu savundu. Peki, bu kurgu nasıl işliyor? Komisyonun aldığı kararlar, İmralı ziyaretleri ve benzeri hamleler, sadece bir dizi tesadüf mü, yoksa önceden tasarlanmış bir planın halkaları mı?
Dahası, liderin açıklamalarında, sürecin uluslararası boyutuna da değinildi. Büyük Orta Doğu Projesi'nin yeniden canlandırılma çabaları, bu adımların jeopolitik bir stratejinin parçası olabileceğini akla getiriyor. Öcalan'ın özgürlüğünün, onu Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile eşit kılacak bir adım olarak görülmesi, ulusal onur açısından kabul edilemez bir senaryo olarak nitelendirildi. Hatta, bu talebin bizzat Öcalan'dan kaynaklandığı, örgüt tabanının 1 Ekim 2024'ten beri mecliste sergilediği eylemlerle desteklendiği vurgulandı. Tüm bunlar, milletin azmi ve kararlılığının her koşulda ön planda tutulması gerektiğini haykıran bir uyarıya dönüşüyor. Terörle mücadelede yıllardır süren fedakarlıklar, bu tür riskli hamlelerle heba edilmemeli – zira her adım, vatanın geleceğini şekillendiren bir satranç tahtasında oynanıyor.
Siyasi partilere yönelik çağrılar da dikkat çekiciydi. Özellikle muhalefet partilerine, bu komisyonun meşrulaştırılmasına katkı sağlamamaları ricası yapıldı. Lider, sürecin "terörsüz Türkiye" iddiasının ötesinde, Öcalan ve yandaşlarının siyasi haklar kazanmasına zemin hazırladığını belirterek, bunun Türk milletine nasıl kabul ettirileceğini sorguladı. Burada, Cumhurbaşkanı'nın ikili rolüne de değinildi: Resmi görevinde tedbirli davranırken, parti lideri sıfatıyla daha hevesli bir tutum sergilediği gözlemlendi. Bu çelişkili görünüm, sürecin arkasındaki motivasyonları daha da karmaşık hale getiriyor. Acaba, bu hamleler bir liderin yeniden adaylık yolunu mu pavlov ediyor, yoksa daha geniş bir bölgesel yeniden yapılandırmanın mı öncüsü?
Tarihsel bir perspektiften bakıldığında, liderin analizi daha da derinleşiyor. Coğrafyanın jeopolitik risklerini, geçmişteki benzer süreçlerin sebep-sonuç zincirini dikkate alarak yapılan değerlendirmeler, salt milliyetçi bir tepki olmaktan öteye gidiyor. Örneğin, Öcalan'ın devletle eşitlenme talebi, sadece bir bireysel istek değil; örgüt yapısının siyasi uzantılarının meclis içindeki manevralarıyla desteklenen bir strateji. Bu noktada, milletin bütünlüğü ve iradesi, her türlü komisyon kararının üstünde tutulmalı. Lider, bu tehlikeli oyunun farkına varılması çağrısını yineleyerek, vatandaşları tarih şuuruyla hareket etmeye davet etti. Peki, bu uyarılar ne kadar yankı bulacak? Siyasi arenanın nabzı, önümüzdeki günlerde atılan adımlarla daha net belli olacak.
Sürecin üç aşamalı bir plan olarak yorumlanması ise en çarpıcı kısımlardan biri. Birinci aşama, mevcut Cumhurbaşkanı'nın bir kez daha adaylık ve zafer yolunu açmak için atılan adımlar. İkinci aşama, Büyük Orta Doğu Projesi'nin taşlarını yeniden dizmek üzere yapılan düzenlemeler. Üçüncü ve en korkutucu aşama ise, cumhuriyetsiz bir Türkiye vizyonu – Türksüz bir ulus inşası. Bu senaryo, sadece iç politikayı değil, ulusal kimliğin temellerini sarsacak nitelikte. Lider, tüm bu unsurları birleştirerek, milletin ciddiye alması gereken bir tehlike sinyali verdi. Terörle mücadelede kazanılan her santim, bu tür ihanetvari adımlarla geri alınmamalı; aksine, vatansever reflekslerle korunmalı.
Sonuç olarak, bu tartışmalar Türkiye'nin demokrasi ve güvenlik dengesini yeniden masaya yatırıyor. Öcalan süreci etrafındaki belirsizlikler, siyasi aktörlerin pozisyonlarını netleştirmek zorunda bırakırken, milletin sesi her zamankinden güçlü olmalı. Liderin çıkışı, sadece bir eleştiri değil; geleceğe dair bir manifesto niteliğinde. Terörsüz bir Türkiye hayali, gerçek barış adımlarıyla mı yoksa gizli pazarlıklarla mı gerçek olacak? Bu sorunun cevabı, hepimizin elinde – ve zaman, hızla akıp gidiyor. Okuyucular, bu derinlikli analizi paylaşarak tartışmaya katkı sunsun; çünkü sessizlik, en büyük ihanet olabilir.