Fransa, devrimiyle monarşiyi tarihe gömdüğü düşünülen bir ülke olsa da, Pasifik Okyanusu'nun derinliklerinde bambaşka bir gerçeklik gizleniyor. Bu uzak topraklar, cumhuriyetin sınırları içinde geleneksel yönetim biçimlerini koruyan nadir örneklerden biri olarak dikkat çekiyor ve ziyaretçileri uzun bir yolculukla karşılayan bir dünya sunuyor.
Fransız Devrimi'nin üzerinden iki yüzyıldan fazla zaman geçmişken, Fransa'nın hâlâ üç kral tarafından yönetilen bölgeleri bulunması, birçok kişi için inanılmaz bir detay olarak öne çıkıyor. Bu krallar, Paris'ten tam 16 bin kilometre uzakta, Güney Pasifik'teki Wallis ve Futuna adalarında hüküm sürüyor. Yerel aristokrasi tarafından seçilen bu liderler, toprakları idare ediyor, aile ve arazi uyuşmazlıklarında adaleti tesis ediyor ve geleneksel törenlere önderlik ediyor. Bu adalara ulaşmak için Paris'ten iki aktarmalı, yaklaşık otuz saatlik bir uçuş gerekiyor ki bu da bölgenin izolasyonunu gözler önüne seriyor.
Wallis ve Futuna, 1961 yılında Fransa'ya bağlanarak denizaşırı toprak statüsü kazanmış bir bölge. Bu bağlantı, özel bir anayasal düzenlemeyle destekleniyor; Fransız Anayasası'nın 75. maddesi, bölgenin geleneksel şeflikler ve krallar tarafından yönetilmesine olanak tanıyor. Böylece, Wallis adasındaki Uvea Krallığı ile Futuna adasındaki Sigave ve Alo Krallıkları, Fransız Cumhuriyeti tarafından resmen tanınan son üç monarşi olarak varlıklarını sürdürüyor. Bu sistem, modern cumhuriyet ilkeleriyle geleneksel yapıları harmanlayan benzersiz bir model oluşturuyor.
Kralların yetkileri elbette sınırsız değil. Birkaç klanın desteğini yitirmeleri veya yetkilerini yanlış kullanmaları halinde görevden alınabilmeleri, sistemin dengeli işleyişini sağlıyor. Yerel siyasi kararlara veto hakları bulunmuyor, bu da Fransa'nın genel idari yapısıyla uyumu artırıyor. Günümüzde Uvea Krallığı'nı Patalione Kanimoa yönetirken, Sigave Krallığı Eufenio Takala'nın, Alo Krallığı ise Lino Leleivai'nin liderliğinde devam ediyor. Bu krallar, 2016 ve 2018 yıllarında yaşanan geçişlerle tahtlarına oturmuş ve geleneksel rollerini başarıyla sürdürüyorlar.
En dikkat çekici unsurlardan biri, kralların maaşlarının doğrudan Fransız devleti tarafından karşılanması. Yakın tarihli bir parlamento raporuna göre, Wallis kralı ayda 5 bin 527 avro, Futuna'daki krallar ise 3 bin 725 avro maaş alıyor. Bu rakamlar, Türk Lirası cinsinden yaklaşık 195 bin TL'ye denk geliyor. Krallara bağlı bakanlar ve köy şefleri de 500 ila 900 avro arasında değişen ödenekler alıyor. Bu mali destek, geleneksel yapının modern cumhuriyet bütçesiyle entegre edildiğini gösteriyor ve bölgenin ekonomik istikrarına katkı sağlıyor.
Kralların en kritik görevi, toprak yönetimi alanında yoğunlaşıyor. Bölgedeki tüm araziler ailelere ait olup, liderler ihtiyaç halinde toprak tahsis etme veya geri alma yetkisine sahip. Bu uygulama, adaların sınırlı kaynaklarını adilce dağıtmayı amaçlıyor. Krallar, "ataların ruhunun yeryüzündeki temsilcisi" olarak görülüyor ve en temel sorumlulukları, kültürel geleneklerin korunmasını sağlamak. Bu rol, törenlerden günlük hayata kadar uzanıyor ve toplumun kimliğini güçlendiriyor.
Wallis ve Futuna'nın bu benzersiz yapısı, Fransa'nın Indo-Pasifik stratejisinde de önemli bir yer tutuyor. Bölge, Fransa'nın geniş deniz alanlarının büyük kısmını kapsıyor ve iklim değişikliği, sürdürülebilir balıkçılık gibi bölgesel課題larla mücadelede rol oynuyor. Adalar, Pasifik Adaları Forumu gibi uluslararası platformlarda temsil ediliyor ve diplomatik bağlarını güçlendiriyor. Ayrıca, Katolik Kilisesi'nin eğitimdeki etkisiyle, geleneksel değerler modern eğitimle birleşiyor.
Güncel gelişmeler, bu krallıkların dayanıklılığını vurguluyor. Örneğin, 2016'daki Uvea'daki geçiş dönemi, klanlar arası uzlaşıyla çözülmüş ve Patalione Kanimoa'nın tanınmasıyla istikrar sağlanmış. Benzer şekilde, Alo Krallığı'ndaki 2018 değişikliği, sağlık nedenleriyle gerçekleşen bir devir teslimle sorunsuz tamamlanmış. Bu olaylar, sistemin esnekliğini ve Fransa'nın destekleyici rolünü öne çıkarıyor.
Bölgenin kültürel zenginliği, spor alanında da kendini gösteriyor. Özellikle ragbi, Wallisliler ve Futunalılar arasında popüler ve Fransa'daki profesyonel liglerde birçok oyuncu bu kökenden geliyor. Bu başarılar, adaların görünürlüğünü artırıyor ve diaspora topluluklarını güçlendiriyor. New Caledonia gibi yerlerde yaşayan binlerce Wallis ve Futuna kökenli kişi, remittance'lerle ekonomiye katkı sağlıyor.
Fransa'nın bu uzak toprakları, cumhuriyetin esnekliğini simgeliyor. Monarşi kalıntılarıyla modern yönetim bir arada var olurken, krallar hem geleneksel hem de idari roller üstleniyor. Bu denge, adaların izolasyonuna rağmen küresel bağlarını korumasını sağlıyor ve ziyaretçilere eşsiz bir kültürel deneyim sunuyor.
Sonuç olarak, Wallis ve Futuna'nın krallıkları, Fransa'nın çeşitliliğini yansıtan bir miras. Bu yapı, gelecek nesiller için gelenekleri yaşatırken, cumhuriyetin sınırlarını genişletiyor ve Pasifik'in kalbinde benzersiz bir hikaye yazıyor.